As you drive from Athens to Kalamata and around the turn for Kyparissia you enter the Municipality of Oichalia and the world of endless olive groves…and as your eyes feast on the lush rolling hills the heart soars…the feeling of euphoria cannot be avoided…because the landscape elevates your senses imminently.
(Κωστης Παλαμάς)
Εδώ στο Ελληνικό το χώμα, το στοιχειωμένο και ιερό,
που το ίδιο χώμα μένει ακόμα απ’ τον αρχαίο τον καιρό,
στο χώμα τούτο πάντα ανθούνε κι έχουν αθάνατη ζωή
και μας θαμπώνουν, μας μεθούνε νεράιδες, ήρωες, θεοί.
Soon just a few kilometeres off the road to Kyparissia and between the villages of Milá and Vassilikos you will encounter the site of Ramouvouni. There, out in the open, under a tree and a vicinity of a precious Bizantyne church of St. Stephan, one of the prominent leaders in Greek history and a national hero was born on April, 3 1770….He was Theodoros Kolokotronis populary known as “Geros tou Moria”(The Old Man of the Morea).
In 2007 an imposing monument of Kolokotronis, riding on his horse from the top of the hill towards the valley, has been placed at the site. Access is easy and the road is new and in perfect condition.
It is a perfect spot for having a meditative walk into the Greek history: Byzantine and Modern but also into the amazing nature surrounding the place. Several shaded wooden gazebos designed for the purpose of leisure are available for comfortable picnic are placed next to a mountain running spring… a microcosmos to behold!!!!
In the neigboring village of Mila one can visit the ruins of a medieval Chateaunef castle that the Frankish Princess of Morea Isabelle Villehardouin (1297-1301) founded in order to repel the attacks of the Byzantines of the Despotate of Mystras.
The beauty is guarded here by watchful and vigorous eyes of Theodoros Kolokotronis…
Ελεύθεροι πολιορκημένοι
(Διονυσίος Σολωμός – απόσπασμα)
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει
λαλεί πουλί, παίρνει σπειρί, κ’ η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα, και κλαίει:
“Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω ‘γω στο χέρι;
Οπού συ μούγινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει.”
Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε
κι οσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε.
Και μες τη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι,
κι’ ολόλευκο εσύσμιξε με τ’ ουρανού τα κάλλη.
Και μες της λίμνης τα νερά, οπ’ έφθασε μ’ ασπούδα
έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια πεταλούδα.
Που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στον άγριο κρίνο
το σκουληκάκι βρίσκεται σ’ ώρα γλυκιά κ’ εκείνο.
Μάγεμα η φύσις κι’ όνειρο στην ομορφιά και χάρη,
η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει:
όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.
Fri, April 14, 2017Messinia, Travel
